Lia Nalbantidou· photographer
Επιμελητική εργασία
Νοέμβρης 2016
Curatorial project
November 2016
video teaser
Αντικείμενο του πρότζεκτ ήταν η επιμέλεια και σύνθεση βίντεο για την παρουσίαση δύο καλλιτεχνικών εργασιών της φωτογράφου Λίας Ναλμπαντίδου "Το Ασφαλές, Ιδιωτικό Πεδίο του Σπιτιού μου (1996-2001), Μηδέν έως Πέντε" και "Urban Secret Garden".
"Το Ασφαλές Ιδιωτικό Πεδίο του Σπιτιού μου" είναι μια ενότητα 73 φωτογραφιών και 9 κειμένων και πραγματεύεται το συναισθηματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η νέα οικογένεια, στον χώρο του σπιτιού. Στη διάρκεια της μεταβατικής αυτής περιόδου «κλείνει το κεφάλαιο της κοριτσίστικης ανεμελιάς και αθωότητας για να δώσει την θέση του σ’ αυτό της οικογένειας, της μητρότητας και της εστίας». Απεικονίζονται οι ανοίκειοι χώροι από προσωρινές διαμονές και πριν το σπίτι βιωθεί σαν κατοικία, αλλά και οι οικείοι χώροι του, τα πρόσωπα, το έξω. Οι σκέψεις.
Το κλιπ παρουσιάζει αυτή την συλλογή φωτογραφιών σαν μία αφήγηση που χαρακτηρίζεται από χρονικές συνέχειες και κινείται στους παρακάτω άξονες: το σπίτι/τα άδεια δωμάτια/η εγκυμοσύνη/το ζευγάρι/τα παιδιά: φαγητό, παιχνίδι, ύπνος και ξανά, τα δωμάτια [πια όχι άδεια]/το ζευγάρι/το "έξω από το σπίτι".
Ο χώρος του κλιπ είναι ο περιεχόμενος χώρος των φωτογραφιών και τον προτείνουμε ασφαλή, ενδυναμωμένο και από την οικειότητα της χρονικής ραχοκοκκαλιάς έτσι ώστε ο δέκτης να μπει χωρίς ενδιάμεσα φίλτρα μέσα σε αυτό το ξένο αλλά οικείο σπίτι.
Tο "Urban Secret Garden" είναι ένα photobook-τριλογία. Σύγχρονες φωτογραφίες της Λίας Ναλμπαντίδου που τραβήχτηκαν στη Θεσσαλονίκη κατά την περίοδο 2010-2014 συνυπάρχουν με παλιές φωτογραφίες αρχείου. Για να δει κανείς αυτές τις παλιές φωτογραφίες στο βιβλίο, θα πρέπει να σχίσει, με τη βοήθεια χρωματιστών κλωστών, τα δισέλιδα όπου βρίσκονται κρυμμένες: ένα παιχνίδι με τον χώρο που εγκλωβίζεται ανάμεσα στις σελίδες ενός βιβλίου. Αυτό το παιχνίδι με τον χώρο επιδιώκουμε να διατηρήσουμε στο κλιπ και εμείς. Οι φωτογραφίες εμφανίζονται ελεύθερες στην επιφάνεια προβολής, της οποίας οι διαστάσεις συνεχώς μεταβάλλονται, ενώ οι κρυμμένες εικόνες εμφανίζονται σχετιζόμενες με τις σύγχρονές τους "συνομιλήτριες".
Εδώ, η βάση της αφήγησης είναι ο χώρος, ενώ χρόνος δεν εμφανίζεται παρά σαν ασυνεχείς στιγμές στο τώρα και στο τότε: ασυνεχείς, αλλά όχι χωρίς μεταξύ τους σχέση.
Τα δύο βίντεο προήλθαν από την ανάγνωση του έργου της Λ.Ν., σε στενή συνεργασία με την ίδια, με τις καθημερινές οικείες επισκέψεις της στο -παλιό πλέον- στούντιό μας, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης μετακόμισής μας. Τα "άδεια δωμάτια" του "Ασφαλούς, Ιδιωτικού Πεδίου" και το δικό μας γραφείο που σταδιακά άδειασε, το έργο της φωτογράφου και η δική μας πραγματικότητα, έχουν μετατρέψει τελικά, για εμάς, το προτζεκτ αυτό και την συνεργασία μας σε ένα κομμάτι της βίωσης μιας μετάβασης "στην παραμονή των [δικών μας] τριακοστών γενεθλίων"!
Στο πλαίσιο της συνεργασίας αυτής, σχεδιάστηκαν δύο έντυπα με ανέκδοτα κείμενα και μία συνομιλία σχετικά με "Το Ασφαλές Ιδιωτικό Πεδίο του Σπιτιού μου".
This project involves the video curation/composition for the presentation of two artistic projects of the photographer Lia Nalbantidou “The Secure, Private Domain of my Home (1996-2001), Zero to Five” and “Urban Secret Garden”.
“The Secure, Private Domain of my Home” is a unity of 73 photos and 9 texts about the sentimental outline in which the new family grows, inside the space of a home. During this transitional period "the chapter of girlish innocence and looseness gives place to the one of the family, motherhood and hearth." Depicted, we see the unfamiliar spaces, before the house becomes a home, as well as the familiar places, the persons, the outside. The thoughts.
The video presents this series of photos as a narrative flowing on the continuous string of time, articulated by the following axes: the house/the empty rooms/pregnancy/the couple/the children: to eat, to play, to sleep, and again, the rooms [not empty now]/the couple/the "outside".
The space of the video coincides with the place depicted in the photos. We recommend this space safe, empowered by the intimacy of the temporal continuity of the narrative, so that the audience can enter seamlessly this foreign, yet familiar home.
“Urban Secret Garden” is a trilogy-photobook. Lia Nalbantidou's contemporary photos, captured in Thessaloniki between 2010 and 2014, coexist with vintage photos. In order to unveil them, in the book, the reader has to rip specific parts of the page, using the provided colored strings: a game with the space trapped between the pages of a book. This game with space is something we chose to keep as a guide working on the video. The photos here, are displayed free on the projection surface, whose dimensions are constantly changing, while the “hidden” vintage images are displayed related to their contemporary "interlocutors".
In this video, the narrative frame is space, while time only appears in the form of fragments in the present and in the past: moments discontinuous, but not unrelated.
The two videos derived from reading L.N.'s work, in collaboration with her, during her daily visits in our [former!] studio, at the same floor as hers, during our recent moving-out. The "empty rooms" of “The Secure, Private Domain of my Home” and our studio gradually getting empty, the photographer's approach and our reality, eventually turned this project and this collaboration, for us, into a way of experiencing a transition "on the eve of [our own] thirtieth birthday".
As part of this collaboration, we designed two flyers with unpublished texts and a dialogue written on “The Secure, Private Domain of my Home”.
video teaser
